Scherzando

Brons gepolijst, 56 x 56 x 11 cm

Yke Prins (1961, Delft, NL) sculpturen zijn heldere vloeiende vormen gevangen in brons. De oppervlakken zitten vol sporen van manipulatie, de overblijfselen na het gieten van een sculptuur gevormd uit de kleinste details. Prins' kunst lijkt de ruimte in een ruimte te vergroten, terwijl haar wakende sculpturen alert lijken te blijven, zich bewust van de aanwezigheid van de kijker. Zoals veel traditionele Nederlandse kunstenaars laat Prins zich inspireren door de beweging van de natuur in de zee, de wind en het licht. De kunstenaar creëert een abstracte poëtische wereld waarin de expressie van haar sculptuur de kracht van beweging en statische balans registreert. 

Lieve Prins (1948, België) begon op 16-jarige leeftijd binnenhuisarchitectuur te studeren en voltooide de Academie voor Schone Kunsten in Breda (Nederland). Later verhuisde ze naar Amsterdam om audio- en visuele communicatie te studeren aan de Filmacademie, waar ze betrokken raakte bij de anti-kunst theorieën en 'happenings' van de vroege jaren 1970. Haar boek Raak aan schetst Prins' carrière vanaf het moment dat ze haar medium vond in 1981, geïnspireerd door een toevallige observatie van een kinderhand op een kopieermachine. Niet lang daarna, toen ze een zelfportretproject leidde op de school van haar dochter, nam ze op een dag de klas mee naar een plaatselijk warenhuis met een zak vol kleingeld en tilde ze op de zwart-wit kopieermachine om te kopiëren - terwijl twee leerlingen toekeken. Ze was meteen weg van de texturen en patronen die eruit kwamen, en ook van de 'magische directheid - niet wachten op negatieven - van het kopieerapparaat. Hierdoor kon ze leren van haar fouten in een strakke actie-reactielus die ze opwindend vond.

Een jaar later werd ze samen met een aantal Amsterdamse kunstenaars uitgenodigd om te experimenteren met de nieuwe kleurenkopieermachines van Canon die op A3-papier konden printen. Zo ontstond de eerste van vele reizen naar het hoofdkantoor van Canon op Schiphol en een bedrijfskunstzinnige symbiose die tot op de dag van vandaag voortduurt. Haar onderwerpen door de jaren heen waren voornamelijk huiselijk: familie, liefde, persoonlijke voorwerpen, verf in poedervorm, op de markt gekochte zeevruchten, plastic platen. Haar thema's werden altijd op een organische, fysieke manier gepresenteerd.

Yke Prins (1961, Delft, NL) sculpturen zijn heldere vloeiende vormen vastgelegd in brons. De oppervlakken zitten vol met sporen, de gebruikssporen, de overblijfselen na het gieten van een sculptuur gevormd uit de kleinste details. De kunst van Prins lijkt de ruimte van een kamer te vergroten, terwijl haar bewakende sculpturen alert lijken te blijven, zich bewust van de aanwezigheid van de toeschouwer. Zoals veel traditionele Nederlandse kunstenaars, haalt Prins inspiratie uit de natuurlijke wereldbeweging in de zee, de wind en het licht. De kunstenares creëert een abstracte poëtische wereld waarin de expressie van haar sculptuur de kracht van beweging en statische balans registreert.